Międzynarodowe Centrum Kultury | Rynek Główny 25, średniowieczne piwnice MCK
Zdjęcia Oldřicha Škácha pt. „Václav Havel na wyciągnięcie ręki"
Wydarzenie trwa od 7 maj 2014 do 7 wrz 2014 (Kraków)
Wernisaż odbędzie się dnia 7 maj 2014 20:00
Prezentowana wystawa staje się dokumentem czasów, w których żył – epoki zmian i transformacji.Na wystawie zaprezentowanych zostanie kilkadziesiąt fotografii – wśród nich m.in. kadry przedstawiające Havla tuż po uwolnieniu z więzienia, przemawiającego do tłumu z balkonu na placu Wacława, w trakcie pierwszych dni po objęciu urzędu prezydenckiego, podczas zagranicznych podróży, ale też ukazujące go w towarzystwie najbliższej rodziny i przyjaciół, czy we wnętrzu jego wiejskiego domu.
W obiektywie Škácha Havel jawi się więc nie tylko jako opozycjonista, wybitny polityk ale również artysta, mąż, przyjaciel, a przede wszystkim jednostka uwikłana w dzieje. W jednej z wypowiedzi z 1983 roku mówił: „Nie jestem, nigdy nie byłem i nie miałem ambicji, by zostać politykiem czy zawodowym rewolucjonistą. Jestem pisarzem i jeżeli angażuję się w sposób nieliteracki, robię tak, ponieważ uważam to za mój ludzki i obywatelski obowiązek”.
Historia Václava Havla stanowi równocześnie przypomnienie wydarzeń z okresu mrocznego socjalizmu, z czasów przemiany i poszukiwania wolności oraz z momentu upadku starego systemu i narodzin nowego. To także opowieść o grupie dysydentów i scenarzystów, którzy postanowili znaleźć sposób na zmianę politycznego statusu quo. To historia sztuki i artystów oraz ich siły by zmieniać historię. Jest to również historia człowieka, który nie chciał zostać prezydentem i marzył o życiu zwyczajnego człowieka w zwyczajnym, wolnym kraju.
W obiektywie Škácha Havel jawi się więc nie tylko jako opozycjonista, wybitny polityk ale również artysta, mąż, przyjaciel, a przede wszystkim jednostka uwikłana w dzieje. W jednej z wypowiedzi z 1983 roku mówił: „Nie jestem, nigdy nie byłem i nie miałem ambicji, by zostać politykiem czy zawodowym rewolucjonistą. Jestem pisarzem i jeżeli angażuję się w sposób nieliteracki, robię tak, ponieważ uważam to za mój ludzki i obywatelski obowiązek”.
Historia Václava Havla stanowi równocześnie przypomnienie wydarzeń z okresu mrocznego socjalizmu, z czasów przemiany i poszukiwania wolności oraz z momentu upadku starego systemu i narodzin nowego. To także opowieść o grupie dysydentów i scenarzystów, którzy postanowili znaleźć sposób na zmianę politycznego statusu quo. To historia sztuki i artystów oraz ich siły by zmieniać historię. Jest to również historia człowieka, który nie chciał zostać prezydentem i marzył o życiu zwyczajnego człowieka w zwyczajnym, wolnym kraju.